سید شهاب الدین ساداتی

روز بزرگداشت حافظ شیرازی گرامی باد

به همین مناسبت یکی از غزلهای حافظ رو آوردم که با آن خاطره

خیلی خوبی دارم و در انتخاب مسیر زندگی به من کمک شایانی

کرد، و یا شاید تعبیر شخصی من از این شعر در دی ماه سال ۱۳۸۰

باعث پیدا کردن راهم در زندگی شد. هنگامی که یازده سال پیش

جهت تصمیم گیری برای آینده تفقدی به دیوان حضرت حافظ زدم،

تعبیر این شعر تنها برایم معنوی و اشاره به آن دنیا بود. این گونه

برداشت کردم که هنگام رفتن از دنیا و رسیدن به جهان باقی باید به

سئوالاتی جواب داد، از همه مهمتر اینکه برداشتت از سفر

کوتاهت در دنیا چه بوده است و با خویش چه توشه ای به همراه

آورده ای؟

البته جناب آقای سید محمد علی آل مجتبی به گونه ای دقیق و از

لحاظ تاریخی - زندگی نامه ای این غزل را تحلیل کرده اند که بسیار

ارزشمند است. ایشان هم به این مطلب اشاره کرده اند که این

سفر هم می تواند اشاره به سفر حافظ به یزد باشد و هم اشاره به

سیر و سلوکی عرفانی و معنوی. در آخر لینک تحلیل ایشان را نیز

قرار داده ام.

غـــزل (360)

گـر ازیـن مـنـزل ویــران بـه ســوی خـانــه روم

دگــر آنـجــا کــه روم ، عــاقـــل و فــرزانـه روم

ز یـن سفـر گر به سـلامـت به وطن بـاز رسـم

نـــذر کــردم کـه هــم از راه بـه مـیـخــانـه روم

تا بگویم که چه کشفم شد ازین سیر وسلوک

بـه در صـومــعــه بـا بـربــــط و پــیـــمــانـه روم

آشــنـایـان ره عـشـق گــــرم خــون بـخـورنـــد

نـاکـسـم گـر بـه شـکایـت سـوی بـیـگانـه روم

بـعـد از یـن دسـت مـن و زلف چو زنـجیـر نـگار

چـنـد و چـنـد از پـی کـــــام دل دیـوانـه روم ؟!

گــر بـبـیـنـم خــم ابــــروی چـو مـحـرابـش بـاز

سـجــده‌ی شـُکـر کـنـم وز پـی شـُکـرانـه روم

خـُـرّم آن دم کـه چـو حـافــظ بـه تـولاّی ورزیـر

سرخوش از مـیـکده بـا دوست به کاشانه روم

تحلیل غزل 360 - آقای سید محمدعلی آل مجتبی